یکی از راههای تهاجم فرهنگی، این بوده است که سعی کنند جوانان مؤمن را از پایبندی های متعصّبانه به ایمان، که همان عواملی است که یک تمدّن را نگه می‌دارد، منصرف کنند. (از بیانات رهبری در سال 71)

در بارهء جمله فوق توضیح چندانی نمی دهم. جز این که تا زمانی که بخواهیم با پایبندی های متعصبانه ( و نه عالمانه و اخلاق مدارانه) با تهاجم فرهنگی مقابله کنیم، نباید خود را از منادیان صلح در جهان به شمار آوریم. و این که ایمان واقعی و تعصب دو مقوله متضادند. ایمان، جوشش است، شور است، سرزندگی و عشق است اما تعصب، کور است، داغ است و موتور محرک آن نفرت.

برادر بسیجی عزیزی در نظرات، به مقالهء «گریز از آزادی با امام تراشی» اعتراض داشتند که ضمن احترام به نظر ایشان، نکاتی عرض می شود.  ادامه مطلب...

بنا دارم در باره کلمهء امام خامنه ا ی صحبت کنم.

قبل از آن باید بگویم با توجه به تجربهء پادشان قاجار و پهلوی، ما باید دست و بازوی رهبری را ببوسیم و به ایشان افتخار کنیم. چرا که پادشان گذشتهء ما اکثراً ناتوان از اداره کشور و وطن فروش بودند. اما این، باعث نمی شود انحرافی را که در حال وقوع است نادیده بگیریم. به عبارت دیگر با همهء احترام و فرمانبرداری که (در محدودهء شرع و قانون) از رهبر انقلاب داریم باید بگوئیم که رایج شدن کلمهء امام خامنه ای یک انحراف است.

اما توضیح آن: ادامه مطلب...